Verbindende bedrijvigheid: Wiebe van Bockel

“Vroeger verhuisden wij voor multinationals mensen over de hele wereld, met al hun huisraad: antieke kasten, boekenkasten vol boeken, rekken met cd’s... Dat zien we helemaal niet meer. Er is echt heel veel veranderd als het gaat over internationale verhuizingen. Het gaat soms alleen nog maar om een fiets en een paar dozen. Meubels regelen de mensen wel bij de lokale Ikea. Of ze nemen gehuurd meubilair.

Wij doen alleen complete dienstverlening en verhuizingen voor de zakelijke markt; 13.000 relocaties per jaar en dat groeit nog elk jaar door. Inmiddels werken we wereldwijd en hebben we ook eigen kantoren buiten Nederland zoals in Rusland, Centraal-Europa, Afrika.

Tegenwoordig zien we vaker dat mensen in het buitenland op een lokaal contract gaan werken. Ze verhuizen ook voor kortere periodes, zes maanden tot een jaar. Ze huren dan woonruimte voor door de week en vliegen in het weekend weer naar huis.

We verhuizen voor multinationals ook steeds vaker mensen die allebei een carrière hebben en beide in het buitenland gaan werken. Vroeger zag je dat echt niet. Toen ging de man als expat naar het buitenland en nam hij vrouw en kinderen mee. Toen waren het nog vooral mensen die ergens ‘de baas’ werden in een ander land.

Nu zenden bedrijven mensen vooral uit omdat ze specifieke kennis hebben. Zo halen we bijvoorbeeld voor de grote multinationals veel Indiërs naar Nederland met heel specifieke IT-kennis. Maar ook uit een land als Zuid-Korea halen we veel technisch talent.

Waren vroeger Londen, Parijs en New York de belangrijkste bestemmingen waar wij werknemers van multinationals heen verhuisden. Nu gaan en komen de meeste mensen van of naar India, China en de Verenigde Staten. Ook in Praag zitten tegenwoordig erg veel multinationals met grote kantoren. Ook daar hebben wij flink wat werk aan.

Vanuit Nederland verhuizen nog steeds veel mensen naar Singapore. Daar zitten behoorlijk wat regionale hoofdkantoren van multinationals. De enorme verhuisstroom richting de grote banken in Londen is vrijwel geheel opgedroogd. Sinds de plannen voor de Brexit bekend zijn, willen mensen daar vooral weg en komen ze vaak terug naar het Europese vasteland.”