
Even voorstellen: Pauline Buitink, eerste vrouw aan de top van Shells grootste productielocatie in Europa
08 mei 2023
Pauline Buitink was tot voor kort voor velen een onbekende in Shell Nederland. Voordat ze vorig jaar terugkeerde naar haar wortels, vertoefde ze in Spanje, China, tussendoor 9 jaar in Nederland, Qatar en Canada. Nu leidt ze als eerste vrouw Shells grootste Europese productielocatie, het Energy and Chemicals Park Rotterdam. Een eerste interview met een bevlogen manager die het fijn vindt om weer terug in Nederland te zijn.
“Het is echt een heel gave baan hoor, general manager zijn bij Energy and Chemicals Park Rotterdam, of wat dan intern gewoon nog Pernis heet”, zegt Pauline Buitink, die officieel sinds 1 december 2022 de hoogste leidinggevende op Pernis is. Ze noemt haar eerste maanden zelf “een steile leercurve”, vooral ook vanwege de omvang van de locatie.
Wie als buitenstaander het geluk heeft gehad om op de fiets een rondleiding over het Energy en Chemicals Park Rotterdam te krijgen, weet dat dit al snel 2,5 uur kost – meer dan veel Nederlanders kwijt zijn aan hun dagelijks woon-werkverkeer. Maar Pernis is ook in personeelsomvang, er werken zo’n 2.000 vaste krachten, een heel andere klasse dan de 350 collega’s die Buitink hiervoor als general manager van de Shell-raffinaderij in Sarnia, Canada, had.
Maakt de omvang uit voor u als leidinggevende?
Buitink: “Natuurlijk is leidinggeven ook een stuk ingewikkelder op grote, dan op kleinere locaties. Pernis is bovendien heel veelzijdig. Er staat een traditionele raffinaderij, en tegelijkertijd speelt het energiepark een sleutelrol in de energietransitie.”
Hoe ziet die sleutelrol eruit?
Buitink: “Een voorbeeld is de bouw van de biobrandstoffenfabriek, vlakbij mijn nieuwe werkplek. De fabriek gaat onder meer hernieuwbare diesel produceren uit plantaardige oliën, dierlijke vetten en gebruikte kookolie. Met de “groene” restgassen die bij de productie van hernieuwbare diesel overblijven, maakt de biobrandstoffenfabriek straks haar eigen waterstof. Met onder meer het Havenbedrijf Rotterdam werkt Shell Pernis ook aan het zogenoemde Porthos-project. Hierbij wordt afgevangen CO₂ straks opgeslagen in lege aardgasvelden onder de Noordzee. Door nieuwe stikstofregels is dit Carbon Capture and Storage (CCS)-project wel iets verlaat, maar uiteindelijk is het een heel belangrijke manier om onze emissies te verlagen, en waarmee we absoluut meerwaarde bieden.”
"In Pernis werken we keihard aan die schone toekomst"
Kunnen we in Nederland niet gewoon stoppen met olie en gas?
Buitink: “Het gaat er niet alleen om wat Shell in Nederland doet, want als land alleen ga je weinig oplossen. Je hoort te kijken naar de bredere context. In een ideale wereld zou iedereen stoppen met olie en gas en alleen nog maar schonere energie produceren. Dat kan helaas nog niet. Shell werkt aan een doordacht plan waar we consequent aan vasthouden. In Pernis werken we keihard aan die schone toekomst. Stap voor stap worden de komende jaren fabrieken omgebouwd of vervangen.”
Wat is het allerbelangrijkste?
Buitink: “Veiligheid is absoluut mijn hoogste prioriteit. Zowel in de dagelijkse werkzaamheden als tijdens klein en groot onderhoud. Als we het over een bedrijf hebben, praten we vaak over installaties, maar het gaat vooral om het menselijke aspect. Ik hoor dus graag waar er zorgen zijn en hoe we elke collega op Pernis kunnen helpen om aan het einde van de dag veilig naar huis te gaan.”
Een raffinaderij klinkt als een ‘mannenbolwerk’. Klopt dit?
Buitink: “Mijn managementteam bestaat voor het merendeel juist uit vrouwen, mede door een actief beleid van mijn voorganger Jos van Winsen. Er is een heleboel goed werk gedaan, en daar heeft hij duidelijk zijn hand in gehad. Maar we zijn er nog niet. Inclusiviteit verdient permanente aandacht, en gaat om iedereen. Om vrouwen, om LGBTQ+, om mensen van verschillende afkomst, om hen met een extra fysieke of mentale uitdaging, maar ik wil ook dat de 40-jarige Nederlandse man zich thuis voelt op Pernis.”
Hoe geeft u die inclusiviteit invulling?
Buitink: “Door via het netwerk van leidinggevenden zaken bespreekbaar te maken, en door daarop verder te bouwen. Opmerkingen als “trek het je niet aan” of “zo gaat het hier nu eenmaal” zijn echt onacceptabel. Dilemma’s moeten zichtbaar zijn en worden opgelost.”

Kort bio Pauline Buitink, general manager Shell Energy and Chemicals Park Rotterdam
Geboren: Nieuw-Vennep
Afgestudeerd: 1992, TU Delft, Master Chemische technologie
Begonnen in 1992 als research engineer bij KSLA in Amsterdam
Gaat in 1996 aan de slag als (lead) process design engineer bij Shell in Amsterdam
2003 – 2006: Assistant unit manager voor Shell in Nanhai, China
2006 – 2015: Verschillende rollen bij Shell in Amsterdam
2015 – 2020: Technology manager Shells Pearl GTL, Qatar
2020 – 2022: General manager Shell Sarnia Manufacturing Centre, Ontario, Canada
Sinds 1 december 2022: General manager Shell Energy and Chemicals Park Rotterdam
Privé: Getrouwd, met twee (volwassen) kinderen, een tweeling
Wat valt u het meest op, nu u na zeven jaar weer terug bent in Nederland?
Buitink: “Het verbaast me hoe sceptisch Nederlanders zijn over Shell en over onze rol in de energietransitie. Maar voor ons is het gewoon een kwestie van doorgaan, en blijven tonen waar we mee bezig zijn. Onze recente merkcampagne ‘Wij veranderen’ vind ik daar dan ook goed bij passen, en het helpt inzichtelijk te maken dat we de grootste investeerder in de Nederlandse energietransitie zijn, met concrete voorbeelden.”
Hoe was het familieleven in het buitenland?
Buitink: “Qatar betekende een complete verandering. Mijn man ging aan de slag als ‘huisman’. Daar ben ik hem echt heel dankbaar voor. Voor de afleiding bouwde hij tijdens onze jaren in Qatar zijn eigen, werkende auto. Hij liet een kitcar in onderdelen verschepen, zocht er de juiste moertjes en boutjes bij. Een ’Lego-project‘ voor de supergevorderden. Maar het is hem in die vijf jaar wel mooi gelukt. Als moeder ben ik blij met wat wonen in het buitenland mijn nu 21-jarige zoon en dochter heeft gebracht. Mijn kinderen hebben een veel bredere blik op de wereld gekregen dan wanneer we in Amsterdam waren blijven wonen. Ze hebben ervaren dat ieder land zijn eigen cultuur heeft.”
Na Qatar gingen de inmiddels bijna volwassen kinderen hun eigen studieweg, in twee verschillende Europese landen. Met haar man ging Pauline Buitink door naar Canada.
Buitink: “We gingen midden in de pandemie, in juli 2020. Canada is heel mooi, maar we hebben er door de reis- en leefbeperkingen wegens COVID-19 niet optimaal gebruik van kunnen maken. Even bij de buren langs, was er bijvoorbeeld niet bij.”
Was u blij toen u werd gevraagd general manager in Pernis te worden?
Buitink: “We hebben uit ons internationale avontuur gehaald, wat we wilden. Maar je merkt in het buitenland toch dat contacten met Nederland verwateren. We vinden het daarom allebei heel fijn dat we weer terug in Nederland zijn.”
Is het voor u moeilijk of gemakkelijk om het werk los te laten?
Buitink: “Als ik ‘s avonds de poort uitga, laat ik het werk ook achter me. Dat zou voor iedereen moeten gelden: er is een tijd voor werk en een tijd voor je eigen leven. Het half uurtje rijden naar huis is voor mij prima om af te schakelen van het werk.”
Wat doet u het liefst, eenmaal thuis?
Buitink: “In kleinere kring lekker eten. Maar ik vind het ook heel leuk om reizen te plannen, en het reizen zelf natuurlijk ook. De route of het vervoer uitzoeken en van tevoren bekijken waar we willen overnachten, vind ik al geweldig. Bovendien: er zijn nog zo veel mooie plekken om te zien.”
Laatste nieuws
Overzicht van de nieuwsberichten van Shell Pernis
Hoeders van de nacht
In de serie Nachtbrakers volgen we een aantal medewerkers tijdens hun nachtelijke werkzaamheden op het Shell Energy and Chemicals Park Rotterdam.
Biobrandstoffen uit afval
Biobrandstoffen kunnen de komende decennia een waardevolle rol spelen bij het verlagen van de CO2-uitstoot van de transportsector. Daarom investeert Shell in Pernis in een fabriek waar we duurzame vliegtuigbrandstof en hernieuwbare diesel produceren uit afval. Denk daarbij aan frituurvet en plantenresten.