
Er bestaat geen handboek
Peter Kerekgyarto, Shells landenbaas in Oekraïne, vertelt over het jaar dat "een emotionele achtbaan" werd. Over hoe de veiligheid van het personeel voorop staat, over hoe je als team je continu aanpast en over hoe je tegen de stroom in toch op de been blijft.“Ik weet nog hoe diepbedroefd en woedend ik me voelde toen de oorlog uitbrak.”
Door Marcel Burger op 21 apr. 2023
Ruim een jaar geleden lanceerde Rusland zijn grootschalige invasie van Oekraïne, met een ernstige humanitaire ramp tot gevolg. Ook nu nog neemt het Russische leger bijna dagelijks woonwijken en belangrijke infrastructuur op de korrel, waaronder de stroomvoorziening, warmtecentrales en brandstofdepots. Tegen deze achtergrond houden meer dan 1.500 Oekraïense Shell-medewerkers de dagelijkse activiteiten op de tankstations in het land draaiende. Peter Kerekgyarto, president-directeur van Shell in Oekraïne, over de uitdagingen waarmee hij en zijn team elke dag worden geconfronteerd.
"De oorlog is zeer uitdagend voor de bevolking van Oekraïne, en voor mijn team ter plekke", zegt Peter Kerekgyarto. "Voor ons betekende dit vanaf de eerste dag van de invasie dagelijkse meetings van het crisisteam. Die gaan ten eerste over onze mensen: zijn ze veilig? Dan volgt een algemene veiligheidsbriefing. We bespreken bovendien wat er nodig is om zoveel mogelijk verkooppunten open te houden, inclusief het veiligstellen van brandstofleveranties aan onze locaties."
Het crisisteam van Shell Oekraïne doet het werk vooral via de telefoon en online met audio/video. "Daarmee deden we al waardevolle ervaring op tijdens de Covid-19-pandemie, dus we wisten al hoe we ons werk op afstand goed konden uitvoeren. Maar we moesten ons nog wel snel aanpassen aan de nieuwe realiteit: werken – en voor velen leven – in een land in oorlog."
"Een ander verhaal"
Veel Oekraïners waren al langer gewend aan het conflict dat sinds 2014 doorsuddert, maar de grootschalige invasie in de nacht van 24 februari 2022 was voor de meesten toch een ander verhaal.
Peter Kerekgyarto: "Er bestaat geen handboek voor hoe je als brandstofleverancier in oorlog je activiteiten kunt uitvoeren. We geven prioriteit aan de veiligheid van het personeel, waarbij een medewerkerssupportteam dagelijks contact opneemt met onze collega's, vaststellen waar ze zijn en verifieert wie veilig is of wie direct gevaar loopt. We hebben medewerkers ook financieel ondersteund. Voor evacuaties, voedsel, medicijnen, transport en accommodatie, zowel in Oekraïne als in het buitenland voor diegenen die niet konden blijven. Andere Shell-medewerkers, ook in het Verenigd Koninkrijk en Nederland, en in de buurlanden van Oekraïne ondersteunden dit op meerdere manieren."
Meeste Shell-medewerkers zijn in Oekraïne gebleven
De meeste Shell-medewerkers zijn ondanks het oorlogsgeweld in Oekraïne gebleven: op hun gebruikelijke standplaats of gevlucht naar andere delen van het land. Sommigen verblijven in het buitenland. "Zij die in Oekraïne zijn, hebben te maken met de constante dreiging van raketaanvallen, met regelmatige stroomuitval en dat er geen water uit de kraan komt. Wat dat echt betekent, is moeilijk uit te leggen als je zelf geen oorlog hebt meegemaakt."