Groepsfoto van vier jongeren - foto Sake Elzinga

Het nieuwe noorden

Vier jongeren uit de Noordelijke provincies over hun provincie en de toekomst.

Door Nannila Zevenhuizen – Beeld: Sake Elzinga op 18 okt. 2018

Aron van der Vijver (beeld Sake Elzinga)

Aron van der Vijver (20 jaar)

“De Friezen zijn soms ook een beetje eigenwijs, ze laten zich niet gek maken”

“Het mooiste aan Friesland is het gemoedelijke van de mensen die er wonen. Iedereen zegt elkaar gedag en de mensen zijn behulpzaam, ze zorgen voor elkaar. De Friezen zijn soms ook een beetje eigenwijs, ze laten zich niet gek maken. Dat komt soms over als stugheid. Ik denk dat er ook wel een verschil is tussen de Friezen uit de stad of die van het platteland, het leven is anders in de stad. Mensen gaan daar meer met de tijd mee. Ik hou ook van de natuur in Friesland en ga vaak in het bos wandelen met onze husky’s. Soms pak ik ook de step die de honden voorttrekken. Dat is alleen wel oppassen want ze zijn snel afgeleid en we kunnen wel dertig kilometer per uur rennen.

Mijn toekomst? Ik wil iets gaan doen met gastvrijheid, sociale hulpverlener, iets wat een maatschappelijk doel heeft en gericht is op mensen. Ik zit nu in een tussenjaar voor ik ga beginnen aan de Hogere Hotelschool in Leeuwarden. Ik ben aan het sparen voor mijn reis naar Australië, waar ik vier maanden zal rondreizen en tevens werken in de horeca. Op dit moment werk ik in een Grand Café in Drachten dat veel streekproducten gebruikt in de menu’s. Het lekkerste gerecht daar is de burger van vlees uit de regio.

Ik heb koekjes meegenomen; “Echte Fryske Dúmkes”. Het is een lekkernij die we in het restaurant serveren bij de koffie. Daarnaast draag ik het schort dat ik tijdens het werk draag en bretels met de welbekende Pompeblêd oftewel de Friese vlag.”

Zola Lopes (beeld Sake Elzinga)

Zola Lopes (19 jaar)

“Het groen van FC Groningen is mijn lievelingskleur, van groen word ik vrolijk want het straalt blijheid uit”

“Het mooiste aan Groningen zijn de sfeer, de gezelligheid in de binnenstad en ook zeker het stadion van FC Groningen. Hier kwam ik als klein kind al met mijn opa. Opa was een groot fan van FC Groningen, mijn vader - die eerst voor Ajax was - later ook. Het groen van FC Groningen is mijn lievelingskleur, van groen word ik vrolijk want het straalt blijheid uit. En ondanks dat Groningen het nu niet zo goed doet in de competitie blijf ik positief. Op dit moment woon ik bij mijn moeder in Lelystad en als ik bij mijn vader in Delfzijl ben, valt het me op dat de mensen er aardiger zijn, vriendelijker.

Minder leuk vind ik het als het heel druk is in de stad op de uitgaansdagen van de studenten. Daar kan ik niet veel aan veranderen. Aan het eind van de dag is het motto van veel mensen toch “leef je eigen leven”.

Mijn toekomst? Ik zou graag iets doen met media, acteren, een YouTube-kanaal starten en daarmee het goede voorbeeld geven aan kinderen van de volgende generatie. Ik ben nog op zoek naar een leuk idee hiervoor. Mijn eerste blog heb ik kortgeleden gemaakt. Het lijkt me leuk mensen op straat te interviewen en daar dan filmpjes van te maken. Ik heb ook meegespeeld in de serie Brugklas. Op dit moment volg ik een opleiding tot verkoopspecialist.

Ik heb een FC Groningen-sjaal meegenomen voor op de foto omdat ik een groot fan ben van die club en dat mij verbindt met de provincie Groningen.”

Geertje Korthuis (beeld Sake Elzinga)

Geertje Korthuis (27 jaar)

“Ik leef van dag tot dag en geniet van mijn werk als vrachtwagenchauffeur”

”De ruimte en de natuur vind ik het mooist aan Drenthe, ik ga graag wandelen op de heide of maak een tochtje met de fiets of de motor. Ik woon in Annerveenschekanaal (op de grens met Groningen) en rijd sinds mijn 21e op een vrachtwagen. Hiermee ben ik in de voetsporen van mijn overleden vader gestapt. Op dit moment vervoer ik mest naar de silo’s en de vergisterijen die de mest omzetten in biogas en warmte en mest voor op het land. Ik heb ook meerdere keren meegereden in de bietencampagne, suikerbieten vervoeren naar de suikerfabriek.

Het nadeel van hier wonen is dat alles ver weg is, de dichtstbijzijnde supermarkt is twintig minuten rijden en ook kleine scholen verdwijnen en fuseren met grotere scholen in de regio. Maar als je je erop instelt, went het wel.

Mijn toekomst? Ik leef van dag tot dag en geniet van mijn werk als vrachtwagenchauffeur. Ik zie in de ochtend de zon opkomen, een ree of een vos langs de weg en ik heb de ultieme vrijheid om lekker op mezelf te zijn.

Omdat ik aan een turfvaart woon, heb ik turf meegenomen voor op de foto. Hier werd vroeger turf vervoerd om te gebruiken als brandstof. Deze turf heeft mijn vader ooit eens meegenomen op een trekker, tijdens een dorpsfeest; het symboliseert de veenkoloniën.”

Juliet Spanninga (beeld Sake Elzinga)

Juliet Spanninga (20 jaar)

“Ik vind het leuk om de trends in de mode te volgen en daarin mijn eigen stijl te vinden”

“Groningen is bruisend, gezellig en ondanks dat het een grote stad is, voelt het toch intiem en klein aan. Ik kom uit Peize waar ik woonde met mijn ouders en mijn broer en ben net op kamers gaan wonen in Groningen. Zo ben ik dicht bij mijn opleiding vormgeving.

Vroeger fietste ik elke dag een uur naar school, via de onlanden. De weilanden en bossen in de omgeving geven mij rust. Ik fiets graag in de natuur, alleen die tegenwind is minder.

Het nadeel van Groningen is dat alles zo ver weg is en dat veel mensen een vooroordeel hebben over Groningen. Ik nodig die mensen uit om zelf eens te komen kijken hoe mooi het hier is.

Mijn toekomst? Ik zou graag iets doen met Time-Based-Design, met de vormgeving van decors, belichting en effecten. Ik weet nog niet of ik in de toekomst in deze regio blijf wonen omdat het me ook leuk lijkt om uit mijn comfort zone te komen en nieuwe dingen te ontdekken.

Voor op de foto heb ik een petje meegenomen dat ik gekocht heb bij H. Witting & Zoon. Dat is een bekende hoedenwinkel die al sinds 1876 in Groningen zit en waar mijn moeder en oma ook altijd hun hoeden kochten. Ik vind het leuk om de trends in de mode te volgen en daarin mijn eigen stijl te vinden.”