Young Shell

Voor- en achternaam Annemieke Teuben

Leeftijd 32

Opleiding & universiteit

• MBO – Marketing & Communicatie, ID College
• Bachelor – European Studies, Haagse Hogeschool
• Pre-Master – Bestuurskunde, Universiteit Leiden
• Master – Crisis and Security Management, Universiteit Leiden

Huidige rol Regional crisis advisor Europe – Group Crisis Management

Vorige rollen

• Junior crisis management advisor – Group Crisis Management
• Crisis management advisor – Group Crisis Management
• Corporate Relations advisor Energy Transition (Solar) – Energy Transition Team

Levensmotto “Nee heb je, ja kun je krijgen”

Wie is Annemieke Teuben?

“Ik ben Annemieke, 32 jaar en woon in Den Haag. Ik zit sinds 2019 bij Shell, en werk nu als Regional Crisis Advisor Europe. Ik ben een stapelaar, van MBO, via HBO naar de universiteit, waar ik uiteindelijk de master crisis- en veiligheidsmanagement heb gedaan. Ik ben leergierig en een doorzetter, en ik leer graag meer over maatschappelijke problemen die moeilijk op te lossen zijn. Ik heb daarom ook een scriptie geschreven over het begrip klimaatvluchteling: wanneer is iemand dat, en moet je iemand als zodanig wettelijk erkennen of is het een migrant?”

Wilde je altijd al bij Shell werken?

“Nou nee, ik had Shell niet in mijn vizier als mogelijke werkgever. Ik zat in het vliegtuig onderweg naar vakantie en zat toevallig naast een HR-manager van Shell. We raakten aan de praat en hij vertelde dat er een crisismanagement afdeling bij Shell was. Dat sprak me aan en hij gaf mij zijn kaartje. Ik heb uiteindelijk contact met hem opgenomen, want ik was toch wel nieuwsgierig hoe die multinational Shell, waar veel mensen een mening over hebben, crisismanagement uitvoerde. Ook het internationale sprak me aan.”

Hoe heb je je eerste jaren bij Shell ervaren?

“Ik heb bewust gekozen voor crisismanagement, maar wilde Shell ook beter leren kennen. Tijdens mijn eerste werkjaar als contractor heb ik mij aangemeld voor het Shell Graduate Program, omdat ik meer over Shell wilde leren. Ik werkte toen onder andere als energietransitie-adviseur voor zonne-energieprojecten. Totaal iets anders dus, volledig buiten mijn comfortzone. Het was een uitdaging om met verschillende externe en lokale partijen een project neer te zetten. Je staat echt met de poten in de modder, en ik ben heel trots op het zonnepark in Sas van Gent-Zuid waaraan ik heb meegewerkt. Dat is echt mijn kindje. Ik miste alleen mijn vakgebied. Ik ben analytisch sterk, soms een beetje ongeduldig en hou van snel schakelen en onder druk presteren. Dat past goed bij mijn werk als crisismanager. Er is altijd druk, je moet goed kunnen anticiperen, je zit dicht bij het vuur.”

Interessant, crisismanagement, maar is er zo vaak een crisis dan?

“Nee, maar Shell zit overal in de wereld, dus als er ook maar iets gebeurt, heeft dat hoogstwaarschijnlijk invloed op Shell. De afgelopen jaren zie je een verschuiving in crisissituaties, van een traditionele crisis als een olieramp, naar externe crisissituaties die invloed hebben op Shell, denk aan covid en nu de oorlog in Oekraine. We ontwikkelen scenario’s voor risico’s in de toekomst, zoals voor bijvoorbeeld offshore wind. Afgelopen januari, tijdens de storm Corrie, kwam een tanker gevaarlijk dicht bij een windturbine van een ander energiebedrijf, dit kan mogelijk ook een crisissituatie worden. Ook kijken we naar andere energievormen, die eventueel een crisissituatie kunnen veroorzaken, bijvoorbeeld de mogelijke risico’s van vrachtwagens die op waterstof rijden. In mijn huidige baan ben ik verantwoordelijk voor de zuidelijke landen in Europa. Elk land waarin wij actief zijn heeft zijn eigen crisismanagementteam. Wij trainen de lokale managementteams. We doen veel virtuele trainingen, maar als partner van een crisisteam ter plaatse moet je een band hebben. In onze trainingen simuleren we zo realistisch mogelijk een crisis.”

Wat doe jij als je een dag op de stoel van de CEO mag zitten?

“Moeilijke vraag, een beetje ver van mijn bed show. Ik denk dat we voornamelijk nog meer moeten investeren in energietransitie projecten. We willen in 2050 CO₂-neutraal zijn, dan moeten we daar echt alles aan doen. Ik vind het ook erg belangrijk dat mensen buiten Nederland ook toegang hebben tot duurzame energie.”

In hoeverre ben jij bezig met het doel om in 2050 CO₂-neutraal te zijn?

“Zelf heb ik nog steeds geen auto, en ik probeer duurzaam te leven, dus minder vlees eten, verwarming lager enzovoort. Net zoals Shell heb ik als individu andere partners, organisaties en instanties nodig om duurzame keuzes te maken. Dus ik hoop dat het treinnetwerk beter wordt in Europa, dan zou ik daar meer gebruik van maken, en dat vliegen en rijden duurzamer wordt. Ik hoop dat Shell in 2050 nog steeds als betrouwbare energiepartner wordt gezien en dat er minder crisissituaties zijn. Het zou mooi zijn als crisismanagement overbodig wordt, maar voorlopig groeit dit vakgebied alleen maar.”